Tussen muur en spiegel

De Meerwaarde van Gesprekken met Jongeren in Ontwikkeling

Als ervaringsdeskundige buddycoach is het mijn taak om jongeren te ondersteunen die vastzitten in hun ontwikkeling door hun betrokkenheid bij strafbare feiten. Het voeren van gesprekken met deze jongeren is niet alleen belangrijk voor hun persoonlijke groei, maar biedt ook inzicht in hun gedachten en gevoelens.

Inzicht in de Jongeren

Door dagelijkse gesprekken ontstaat er een kans om de jongeren beter te begrijpen. Deze gesprekken helpen hen om hun situatie te reflecteren en de gevolgen van hun daden in te zien. Hierbij zijn enkele voordelen:

Vertrouwen opbouwen: Een veilige omgeving bevordert open communicatie.
Zelfreflectie: Jongeren leren over hun keuzes en de impact daarvan.
Persoonlijke ontwikkeling: Het stimuleert hun groei richting verantwoordelijkheidsbesef.

Gesprekken Over Ervaringen en Moraal

Bij het wandelen door het bos ontstaan vaak diepgaande gesprekken over levenservaringen en morele kwesties. Jongeren tonen vaak nieuwsgierigheid naar het leven van een ervaringsdeskundige, wat leidt tot het delen van persoonlijke verhalen en inzichten.

De Impact van Ervaringen

Tijdens deze gesprekken is het belangrijk om te benadrukken dat sommige ervaringen niet kunnen worden gekwantificeerd in termen van geld of materiële winst. Wanneer jongeren vragen stellen zoals: "Hoeveel geld heb je ooit gepakt?", is het cruciaal om te focussen op de lessen die uit het verleden zijn geleerd en de veranderingen die zijn doorgevoerd. Er zijn momenten geweest waarin ik de grenzen van recht en onrecht heb overschreden, zoals het inbreken in huizen van onschuldige mensen.

Een Diepere Discussie Over Moraal

Deze ervaringen leiden vaak tot gesprekken over moraal en ethiek. Wat betekent het om te stelen? Hoe rechtvaardigt iemand zulke daden? Het is waardevol om jongeren te laten nadenken over de gevolgen van hun acties en hen aan te moedigen om na te denken over wat goed en fout is in hun leven.

Deze openhartige gesprekken kunnen ook dienen als een kans voor zelfreflectie en groei bij zowel de ervaringsdeskundige als de jongeren. Door dialoog te openen, kunnen we een breed scala aan perspectieven begrijpen en waarderen.

Het doel van deze gesprekken is niet alleen om kennis te delen, maar ook om een veilige ruimte te creëren waarin jongeren hun gedachten en gevoelens kunnen uiten en kunnen weten dat ze niet alleen zijn in hun zoektocht naar betekenis en begrip.

één van de vele gesprekken

Cassus het gesprek in het bos

Laatst liep ik met een jongere door het bos. Geen klaslokaal, geen vergaderruimte, gewoon natuur, twee mensen die praten over wat echt is. Hij zit vast voor inbraken. Terwijl we stap voor stap verder gingen, vertelde ik over mijn eigen verleden. Over de keuzes die ik ooit maakte, en over hoe ik dacht dat mijn haat en frustratie tegenover de maatschappij mij het recht gaven om dingen te doen die eigenlijk niet konden.

Ik groeide op zonder gezin, zonder liefde. En in die leegte begon ik mezelf te overtuigen dat wat ik deed "begrijpelijk" was. Dat mensen die meer hadden dan ik, het toch niet zouden missen. Dat ik enkel terugnam wat mij was afgenomen.

Maar wat ik toen niet zag, en wat ik de jongere probeerde uit te leggen, is de impact die zulke daden hebben op anderen. De inbraak bij een hardwerkend gezin is niet zomaar een diefstal. Het is een aanval op hun gevoel van veiligheid, hun rust, hun thuis. Mensen die jarenlang gewerkt hebben om hun gezin een toekomst te geven, worden plots wakker in angst. Niet alleen hun spullen zijn weg, maar ook hun vertrouwen.

Toen de jongere zei: "Ja maar, die rijken hebben toch genoeg? vroeg ik hem: "Zou jij het oké vinden als iemand bij jou thuis binnenbreekt, alles meeneemt waar jij hard voor gewerkt hebt, en zegt dat jij 'genoeg' hebt?"

Even bleef het stil. En in die stilte voelde ik iets veranderen. Dat moment — daar gebeurt het echte werk. Niet in grote woorden, maar in het besef dat elke keuze een mens raakt.
Deze gesprekken zijn geen preek. Het zijn spiegels. Ik deel mijn fouten niet om ze goed te praten, maar om te tonen dat verandering begint bij inzicht. En dat wie ooit dader was, ook kan leren kijken door de ogen van wie geleden heeft.